سابقاً کمونیست‌ها

در فاصلۀ انقلاب اکتبر تا امضای پیمان عدم تجاوز استالین-هیتلر، بسیاری از نویسندگان، چه در امریکا و چه در اروپا، واله و شیدای کمونیسم شدند. این روشنفکران اصلاً شبیه نوکیشان معمولی نبودند و در واقع غیرعادی‌ترین کمونیست‌های جهان به شمار می‌آمدند. آنان صاحب بالاترین استعدادها و توانایی‌ها برای فهم روح زمانۀ خود بودند و درکشان از امیدها و ناامیدی‌های آن دوران از دیگران دقیق‌تر بود. ایمان تند و گاه نامتعارف آنان به کمونیسم شباهتی به احساسات میلیون‌ها انسانی که حکومت شوروی را حامی کارگران می‌دانستند نداشت.

در این کتاب، شش روشنفکر داستان کمونیست شدن و بازگشتشان از آن را بازگو می‌کنند. آنان، در آغاز، از فاصله‌ای دور به کمونیسم می‌نگریستند و استعدادهای خود را فروتنانه وقف تحققش کردند. بی‌اعتنایی‌های انقلابیون حرفه‌ای و نیش‌وکنایه‌های مخالفان دلسردشان نکرد تا اینکه سرانجام به اختلاف و تضاد میان تصویرشان از «ملکوت خداوند» و واقعیت رژیم کمونیستی پی بردند. نقطۀ اشتراک این شش نویسنده، که شخصیت‌هایی بسیار متفاوت دارند، این است که همگی، پس از درگیری‌های درونی عذاب‌آور، کمونیسم را انتخاب کردند؛ زیرا ایمان خود را به دمکراسی از دست داده و به جایی رسیده بودند که حاضر شدند «آزادی‌های بورژوایی» را در پای مبارزه با فاشیسم قربانی کنند. این گرایش به کمونیسم ریشه در سرخوردگی و ناامیدی از ارزش‌های غربی داشت.